سراج القلوب

عنوان: سراج القلوب

مؤلف: دکتر نامیر کارا خلیل اویچ

شابک: 9958845059 

ناشر: موسسه ابن سینا

سال :2012م.

 معرفی:

سراج القلوب یکی از آثار ادبی در زبان فارسی با نثری ساده و روان و البته تعلیمی با نگاه پندآموزی است. این کتاب، حاوی موضوع هایی مهم نظیر آفرینش آسمان و زمین و شگفتی های آن ها، شرح حال پادشاهان و فراعنه، سرگذشت های عجیب پیشینیان، داستان هایی از پیامبران آسمانی با بن مایه هایی اخلاقی، مباحث و مسایل مذهبی و نیز افسانه ها و اساطیری است. مؤلف آن، خواجه امام ابومنصور سعیدبن محمد قطان غزنوی است. در اواخر قرن ششم هجری قمری و اوایل قرن هفتم به طریق سؤال و جواب در چهل و چهار باب نگارش یافته است.

این کتاب در واقع رساله دکتری آقای نامیر کارا خلیل اویچ در رشته زبان و ادبیات فارسی است که در سال 1384 بوسیله مرکز نشر دانشگاهی در تهران به زبان فارسی انتشار یافته است و موسسه ی علمی پژوهشی ابن سینا ترجمه بوسنیایی آن را در 347 صفحه در ماه می 2012 میلادی به زیور طبع آراسته و به محضر ارباب فرهنگ و ادب و شیفتگان اندیشه تقدیم می دارد.

اثر حاوی یک مقدمه ی کوتاه از ناشر و متن ترجمه شده از کتاب است که متن فارسی آن نیز در کتاب آمده است.

پشت جلد اثر مزین به تقریظ سه تن از اساتید بزرگوار است:

1.      استاد دکتر روح الله هادی،

2.      استاد دکتر فهیم نامتاک،

3.      استاد دکتر عدنان سیلایجیچ.

باسمه تعالی

مقدمه ی ناشر

کتاب «سراج القلوب» یکی از آثار در زبان فارسی با نثر تعلیمی است که حاوی موضوع هایی نظیر آفرینش آسمان و زمین و شگفتی های آن ها، شرح حال پادشاهان و فراعنه، سرگذشت های عجیب پیشینیان، داستان هایی از پیامبران آسمانی بر بن مایه هایی اخلاقی، مباحث و مسایل مذهبی و نیز افسانه ها و اساطیری است که مولف آن، ظاهراً خواجه امام ابومنصور سعید غزنوی است و در اواخر قرن ششم هجری قمری به طریق سوال و جواب- که روش رایجی در نگارش در میان فارسی زبانان به ویژه در تألیف های دینی و تعلیمی بوده است- در چهل و چهار باب و البته تا اندازه ای با نوآوری در روش پرسش و پاسخ، نگارش یافته است. در این میان، پرسش های یهودیان از پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم و پاسخ های آن بزرگوار و نیز پرسش هایی از امیر مومنان علیه السلام در 81 بند، جزو خواندنی های کتاب محسوب می شود. مصصح ارجمند این اثر آقای دکتر نامیر کارا خلیلویچ با راهنمایی و مشاوره ی استادان ایرانی، با نگاهی علمی به تصحیح انتقادی این اثر همت گماشته و مقدمه ی ارزشمندی در این خصوص نگاشته اند.

موسسه علمی پژوهشی ابن سینا در سارایوو افتخار دارد که در راستای تقویت پایه های علمی و پژوهشی و آشنایی با برخی آثار گذشتگان و پیشینه ی تاریخی، ترجمه ی این اثر را به زبان بوسنیایی تقدیم ساحت علاقه مندان علم و ادب نماید.

امیدواریم ترجمه ی این اثر و سایر آثار مشابه، زمینه ی آشنایی بیش تر با پیشینه ی تاریخی و فرهنگی را فراهم آورد و گام هایی در راه تعامل فرهنگی مناسب و موثر برداشته شود.

مدیر موسسه علمی پژوهشی ابن سینا

محمدعلی برزنونی

سارایوو نوامبر 2011

سخن ناشر

پیش گفتار

مقدمه در باره مؤلف

در مورد اثر تصحیح شده ی حاضر

متن تصحیح شده به فارسی

فصل اضافه شده

ترجمه اثر تصحیح شده به بوسنیایی

ترجمه فصل اضافه شده به بوسنیایی

خلاصه

خلاصه به انگلیسی

منابع

کتاب شناسی

فهرست اعلام و اصطلاحات

تصاویر متن اصلی

نسبت دموکراسی و مکتب های سیاسی

 عنوان: نسبت دموکراسی و مکتب های سیاسی

مؤلف: غلامرضا بصیرنیا

مترجم: صباح الدین شاریچ

شابک: 9789958845062 

ناشر: موسسه ابن سینا

سال :2012م.

معرفی:

کتاب حاصر قصد دارد به بررسی نسبت دموکراسی با سایر مکاتب سیاسی بپردازد و وجوه اشتراک و افتراق آنها را مشخص نماید برای دستیابی به این شناخت در هفت فصل به بررسی زمینه های تاریخی، اقتصادی و فرهنگی دموکراسی پرداخته و ریشه ها، علل پیدایش و رویش این اندیشه و اصول و مبانی دموکراسی و تبیین حاکمت مردم، برابری، آزادی، قانون اساسی و رضایت و قبول عامه، اتقادپذیری و پاسخگویی را بررسی نموده ایم. در ادامه به ابزارهای اجرا، عملیاتی نمودن و تقویت روح دموکراسی پرداخته و در این راه، انتخابات، وسایل خبری (تلویزیون، رادیو، مطبوعات، اینترنت و سایر وسایل صوتی و تصویری) احزاب و گروههایی ذی نفوذ را به عنوان ابزارهای دموکراسی بررسی کرده ایم.

نسبت حقوق بشر و دموکراسی از مباحث بسیار مهم می باشد. ما حقوق بشر را به عنوان یک مکتب سیاسی نمی شناسیم ولی از جهت اهمیت بحث سعی نموده ایم رابطه این دو را نیز مشخص نمائیم. برای تعیین حدود دموکراسی و شفاف سازی آن، به بررسی نسبت دموکراسی با لیبرالیسم، سوسیالیسم، فاشیسم و آنارشیسم به عنوان مکتبهای عمده غرب پرداخته و تلاش نموده ایم رابطه هر یک از این مکاتب را با دموکراسی حلاجی نمائیم. در بحث مردم سالاری دینی سعی شده است دیدگاههای مختلفی که در این زمینه وجود دارد در سه دسته، جمع بندی شود و آنگاه دیدگاه امام علی (ع) امام خمینی (ره) و آیت ا... خامنه ای و فهی هویدی و محمد سلیم العواء، شیخ سعید حوی، یوسف قرضاوی، استادانور للجندی و اخوان المسلمین در زمینه مردم سالاری دینی و نسبت اسلام و دموکراسی بیان شود. در پایان این مبحث به نتیجه گیری از بحث مردم سالاری دینی و نظر گاه آن را در مورد مشروعیت، قدرت، مشاکرات، و اعمال حاکمیت پرداخته ایم. در پایان کتاب نیز به بررسی کسترش نظامهای دموکراتیک در قرن 20 در بیشتر نقاط جهان اعم از خاورمیانه، آسیای جنوب شرق و مرکزی، اروپای شرقی، آمریکای لاتین علی رغم تجربه های تلخ (جنگ جهانی اول و دوم و وقوع جنگهای متعدد در این قرن)، به چشم انداز دموکراسی و مشکلات پیش روی آن نظر افکنده ایم.

باسمه تعالی

مردم ­سالاری دینی؛ نمادی از دموکراسی حقیقی در جهان معاصر

نقش تأثیرگذار مردم و حضور مسؤولانه­ی آنان در شکل­گيري حکومت و نحوه­ی اداره­ی جامعه، از جمله موارد بسیار با اهميتي است که ريشه در تاريخ سياست مدن و حکومت­هاي جوامع انساني دارد. اين مفهوم کهن، در غرب امروزین تحت عنوان دموکراسي خودنمايي مي­کند و عامدانه به عنوان يک روش حکومتي مطلوب بر سایر جوامع تحميل مي­شود. مبناي شکل­گيري اين روش حکومتي در غرب، تفکر اومانيسم و انسان­محوري به جاي خدامحوري در انديشه­ی سکولاریسم و عرفی­انگاری و جدایی­انگاری دین و دنیا است که پیامد آن عينيت­يافتن ليبراليسم در اروپای جديد و کشاندن اروپاي اريستوکرات به اروپاي دموکرات بود و پیرو آن نیز «امپرياليسم» و «سرمايه­داري» نسج، توسعه، نظم و نسق يافت. رفته­رفته همین روش، به عنوان مطلوب­ترین روش حکومتی و حتی در مواردی به عنوان ارزش و هدف در بدنه­ی سیاسی جوامع دیگر با فرهنگ­ها و هنجارهای متفاوت تحمیل شد و در ساحت اندیشه و عمل و گفتمان سیاسی دنیا، به­ویژه دموکرسی لیبرال به نوعی تابوی فکری تبدیل شد که امکان هرگونه نقدی را از دیگران می­گرفت. این نظریه، اینک هم در حوزه­­ی تئوریک با سؤال­های نظری جدی روبرو شده است و هم در مقام عمل با چالش­هایی عملی مواجه گشته است. بگذریم از این­که بحران دین و معنویت در جهان کنونی نیز بر ابهام این روش افزوده است.

در بحث از رابطه­ی اسلام و دموکراسی دو دیدگاه کلی قابل شناسایی است:

الف) ناسازگاری: غیرمسلمانان اسلام­هراس نظیر ساموئل هانتینگتن و برنارد لوئیس که به­غلط اسلام را خودکامه می­پندارند و مسلمانان غرب­هراس نظیر  مرحوم ابوالاعلی مودودی که دموکراسی را یکسره فاسد می­شمارند.

ب) سازگاری: غیرمسلمانانی نظیر رابین رایت، گونار میردال، جان وال، جان اسپوزیتو، گراهام فولر و برخی مسلمانان که معتقدند نظام سیاسی اسلام بر پایه­ی شورا قرار دارد. افرادی نظیر ضیاءالدین سردار، راشد الغنوشی، حسن الترابی و خورشید احمد.

حق آن است که در اندیشه و تفکر اسلامی، حاکمیت از آن خداوند سبحان است و مردم در این نوع حکومت، از طریق اطاعت از «اولی الامر» به نوعی شکوفایی جمعی دست می­یابند و به درجه­ی عالی تقوای الهی و قرب سبحانی می­رسند. بر این اساس، در اسلام خدا و مردم در دو سوی یک طیف بنیادین قرار می­گیرند. شاید بتوان از نوعی سازگاری مشروط میان اسلام و دموکراسی سخن گفت.

می­توان در نگاهی دقیق، در نگاه اسلامی، از «مردم­سالاری دینی» سخن گفت. مردم‏سالاری دینی، حرفی نو و سخن جدیدی در گفتمان سیاسی است كه توجه بسیاری از ملت‏ها، شخصیت‏ها و روشنفكران عالم را به سوی خود جلب كرده است. این مردم‏سالاری، برخاسته از دین است و ریشه‏های عمیق مذهبی دارد.

مردم­سالاری دینی در بستر مبانی سیاسی اسلام و متأثر از آموزه‏های گرانسنگ قرآن و سنت روییده و بر آن است تا ضمن پاسداشت حقوق مردم در حوزه­ی سیاست و اداره­ی امور جامعه، از الگوهای حكومتی استبدادی پرهیز نماید و اصول و مبانی ارزشی را رعایت کند. از این رو، روش کسب قدرت و حفظ آن به عنوان وسیله­ای برای اعلای کلمه الله باید مبتنی بر اخلاق باشد. در اسلام کسب قدرت به هر قیمتی وجود ندارد. روش­ها هم باید مثل ارزش­ها از روایی برخوردار باشند. در مردم­سالاری دینی دین در خدمت سیاست­های سلطه­طلبانه قرار نمی­گیرد، بلکه حوزه­ی سیاست و اداره­ی امور جوامع انسانی جزیی از قلمرو دین محسوب می­شود. در نظام مردم­سالاری دینی، ارزش­مداري و حق­مداري رواج دارد. در این حکومت، مردم باید از ظلمات به سوی نور بروند و مسیر کمال مختارانه­ی خویش را بپیمایند. حرکت به سمت نور اخلاص، نور صفا، نور تقوا با دوری از خودخواهي، خودپرستي، شهوت و محصوربودن در مسايل شخصي در این حکومت، موجب نورانی­شدن جامعه می­شود.

اساساً اصل توحید صدرنشین همه­ی بحث­ها و از جمله بحث سیاسی و اجتماعی است. توحید در مفهوم اسلامی آن، علاوه بر یکتابودن خداوند، به معنی خدامرکزی در اندیشه­ی مسلمان و یکی­بودن هستی و زندگی است. بدین معنا که زندگی در کلیت خویش برنامه­ی بندگی واحدی است که تمام مسایل عام و خاص آن در اجزای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و... به هم پیوسته است. یعنی جامعه­ی انسانی در حرکت خود کل واحدی تلقی می­شود که مسیر استکمالی اختیاری خویش را به سوی سعادت راستین می­پیماید.

حکومت اسلامی اساساً یک حکومت «مبتنی بر قانون اساسی» برگرفته از قرآن و سنت است. نظام سیاسی اسلام واجد مشارکتی متعهدانه است. ضمن این­که پاسخگویی پیامد ضروری یک نظام مبتنی بر قانون اساسی و مشارکتی است. در این حکومت، کشور متعلق به مردم است و خود مردم متدین، از اصالت برخوردارند. از این رو، ادای حق مردم، جلب رضایت مردم و خدمتگزاری خالص و بی­ریا و پاسخگویی به آنان، امری عبادی است که تکلیف زعمای قوم و مسؤولان نظام دینی محسوب می­شود و وظیفه­ی مسؤولان به کارگیری تمام توان برای خدمت به مردم، منت­نگذاشتن به مردم در قبال کارهاي انجام­شده، مبالغه­نکردن در گزارش عملکردها، پرهيز از دادن وعده­هاي بدون عمل، خودداري از خودمحوري و خودخواهي در قبال مردم و ندادن دستور و امر و نهي به مردم به واسطه برخورداري از مقام و منصب، تلاش براي کسب رضايت مردم برای دست­یافتن به رضایت الهی، رسیدگی به امور مردم و تأمین رفاه، آسایش همراه با آرامش و حل مشکلات آنان و خودداري از کسب رضايت صاحبان قدرت و ثروت، از جمله وظايف مهم مسؤولان نظام مردم­سالار دینی در اسلام است.

در حکومت مردم­سالار دینی، اداره­ی کشور به معناي حاکميت کسي يا کساني بر مردم و حق يک جانبه نيست بلکه حق دو جانبه است و حق طرف مردم، کفه­ی سنگين­تر آن است. مردم­سالاري ديني، داراي دو وجه مشخص است:

1. يک وجه آن نقش مردم در تشکيل حکومت و انتخاب مسؤولان است. تشكیل نظام به وسیله­ی اراده و رأی مردم صورت می­گیرد؛ یعنی مردم نظام و مسؤولان نظام و دولت را انتخاب می‏كنند. مردم باید انتخاب كنند، بخواهند، بشناسند و تصمیم بگیرند تا تكلیف شرعی درباره­ی آن­ها منجز شود. بدون شناختن، دانستن و خواستن، تكلیفی نخواهند داشت.

2. وجه ديگر آن رسيدگي جدی و اهتمام تام به مشکلات مردم توسط مسؤولان و منتخبان است.

درواقع، مردم‏سالاری دینی یك حقیقت واحد در جوهره­ی نظام اسلامی است؛ چرا كه اگر نظامی بخواهد بر مبنای دین عمل كند، بدون مردم نمی‏شود؛ ضمن آن­كه تحقق حكومت مردم‏سالاری واقعی هم بدون دین امكان­پذیر نیست. مردم‏سالاری دینی، ناظر به مدلی از حكومت است كه بر مشروعیت الهی و مقبولیت مردم و در چارچوب مقررات الهی استوار است و در راستای حق­مداری، خدمت­محوری و ایجاد بستری برای رشد و تعالی مادی و معنوی مردم در جامعه برای دستیابی به کمال مختارانه، ایفای نقش می‏كند.

بر این اساس، مدل مردم­سالاری دینی، از سویی ریشه در آموزه‏های وحیانی دارد و از سوی دیگر، این آموزه‏ها را از رهگذر خواست و اراده­ی مردم دنبال می‏كند. از این رو در نظام مردم‏سالاری دینی، نظام سیاسی بر دو ركن الهی و انسانی استوار است و این نظام با در نظر داشتن اصول اعتقادی اسلام، رابطه­ی مردم و حكومت را تبیین می‏كند.

از «فضیلت­محوری»، «هدایت­محوری»، «حاكمیت الهی»، «ایمان دینی»، «انتخاب مردمی»، «آرمان­گرایی»، «تكلیف­محوری»، «شایسته­محوری»، «قانون­محوری» و «رضایت‏مندی» را می­توان به عنوان «اصول مردم‏سالاری دینی» نام برد.

از سوی دیگر، میان مردم­سالاری دینی و غیردینی وجوه اشتراك و افتراقی می­توان برشمرد.

«صاحب حق دانستن مردم و حرمت­نهادن به ملت»، «زمینه­سازی برای مشاركت مردمی در تمام مراحل تصمیم‏گیری سیاسی و اجتماعی»، «تعیین انتخابات، به عنوان طریق قانونی اعمال مردم‏سالاری»، «الزام به رأی اكثریت در امور اجرایی»، «احترام به آزادی‏های فردی و جمعی» و «توسعه­ی همه­جانبه و رشد و شكوفایی خلاقیت‏ها در پرتو تضارب آرا و تعامل افكار» جزو وجوه اشتراك این دو نظام­ است اگرچه در محتوای این دو تفاوت­های بنیادینی وجود دارد.

در مردم‏سالاری غیردینی، حاكمیت ملی به طور مطلق پذیرفته می‏شود؛ ولی در مردم‏سالاری دینی با پذیرش حاكمیت مطلق خداوند، حاكمیت ملی نسبی و در طول حاکمیت ذات اقدس الهی خواهد بود. به دیگر بیان، در مردم‏سالاری غیردینی، حاكمیت اولاً و بالذات از آن مردم است، ولی در مردم‏سالاری دینی، حاكمیت اولاً و بالذات از آن خدا است و حاكمیت مردم در طول حاكمیت خداوند جل و علا است و نه در عرض آن. مردم‏سالاری غیردینی، رأی اكثریت را به صورت مطلق ملاك عمل قرار می‏دهد؛ اما در مردم‏سالاری دینی در بعد قانون‏گذاری، رأی اكثریت در چارچوب شریعت اسلام پذیرفته می‏شود. در مردم‏سالاری غیردینی، دین صرفاً امری شخصی و مربوط به حوزه­ی فردی تلقی می­شود؛ اما در مردم‏سالاری دینی، دین، حوزه­ی فردی و اجتماعی مردم را در بر می‏گیرد. مردم‏سالاری غیردینی با مردم‏سالاری دینی در ارائه­ی تعریف از بشر و حقوق آن در پاره‏ای از موارد دیگر با هم اختلاف دارند. از این رو، نمی­توان این دو را عیناً مانند هم تلقی کرد.

نظام مردم­سالار دینی، نظامی است بر پایه­ی «ایمان راستین به خدای یکتا و اختصاص حاکمیت مطلق و تشریع حقیقی به او و لزوم تسلیم بی­قید و شرط در برابر اوامر و نواهی او»، «اعتقاد به وحی الهی و نقش بنیادین آن در بیان قوانین مورد نیاز بشر»، «توجه به معاد و روز حسابرسی واپسین و نقش سازنده­ی آن در سیر تکاملی انسان به سوی خدای سبحان»، «قبول عدل خدا در تکوین و تشریع»، «تبعیت از امامت، خلافت و رهبری مستمر و نقش اساسی آن در تداوم اسلام» و «پذیرش کرامت و ارزش والای انسان و آزادی توأم با مسؤولیت او در برابر خداوند سبحان». در این نظام، حاکمیت مطلق بر جهان و انسان از آن خدا است و هم او انسان را بر سرنوشت اجتماعی خویش حاکم ساخته است.

انسان در چارچوب شریعت آسمانی و اصول متخذ از قرآن و سنت و تبعیت از اولی الامر، در یک نظام مردم­سالار دینی می­تواند پله­های ترقی و پیشرفت با بپیماید و دنیا و آخرت خود را آباد سازد. بر این اساس باید در بالابردن نقش دین در مردم­سالاری کوشید. ارتقای نقش دين در حکومت‌داري منزّه و مردم­سالاری دینی لزوماً به معني غني‌سازي تصميم‌گيري در نهادها و سازمان‌ها مبتني بر انگاره‌هاي ديني است. از آن­جا که «حق همگان برای شرکت در تصمیم­گیری آگاهانه در مورد امور همگانی جامعه مبتنی بر آموزه­های دینی» محصول نهایی نظریه­ی مردم­سالاری دینی است، یکی از راه­های ارتقای نقش مردم در آن همه­گیرشدن شعار «مشارکت سياسي شهروند مسؤول» ناظر به تأکيد روايي نبوی با عبارت «کلکم راع و کلکم مسؤول عن رعيته» است. مسؤولیتی همگانی و متقابل در پرتو حق و تکلیف متقابل حکومت و مردم که راه را برای پیمودن مسیر تعالی بشر هموار می­سازد.

مؤسسه ی علمی و پژوهشی ابن سینا در سارایوو افتخار دارد که در راستای تقویت پایه های علمی و پژوهشی و نیز آشنایی با برخی آثار علمی، ترجمه ی این اثر را که با زبانی ساده و روان در این عرصه، سخن گفته است، به زبان بوسنیایی تقدیم ساحت علاقه مندان علم، ادب و فرهنگ نماید، باشد تا گامی هرچند کوچک در مسیر اطلاع رسانی در این زمینه ی مهم بردارد.

امیدواریم ترجمه ی این اثر و سایر آثار مشابه، زمینه ی آگاهی بیش تر فرهنگی را فراهم آورد و گام هایی در راه تعامل فرهنگی مناسب و مؤثر برداشته شود.

محمدعلی برزنونی

عضو هیأت علمی و مدیر مؤسسه علمی و پژوهشی ابن سینا

سارایوو

مقدمه   

فصل اول: دموکراسی  

زمینه های تاریخی       

زمینه های اقتصادی     

زمینه های فرهنگی      

فصل دوم: اصول و مبانی دموکراسی   

حاکمیت مردم  

برابری

آزادی  

قانون اساسی    

رضایت و قبول عامه   

انتقادپذیری       

پاسخگویی       

فصل سوم: ابزار های دموکراسی         

انتخابات          

وسایل خبری    

احزاب سیاسی  

گروههای ذی نفوذ        

فصل چهارم: حقوق بشر و دموکراسی  

حقوق بشر و دموکراسی           

نتیجه گیری     

فصل پنجم:      

لیبرالیسم و دموکراسی  

سوسیالیسم و دموکراسی           

آنارشیسم و دموکراسی 

فاشیسم و دموکراسی     

فصل ششم:      

مردم سالاری دینی       

امام علی (ع)   

امام خمینی (ره)           

آیت ا... خامنه ای        

فهی هویدی      

محمد سلیم العواء         

شیخ سعید حوی

یوسف قرصاوی           

استاد انور الجندی         

اخوان المسلمین مصر  

نتیجه گیری     

فصل هفتم:       

چشم انداز دموکراسی  

حکمت الاشراق

عنوان: حکمت الاشراق

مؤلف: شیخ شهاب الدین سهروردی

 مترجم: دکتر رشید حافظویچ

شابک:978-9958-845-03-1

ناشر: موسسه ابن سینا

سال :2011م.

معرفی: 

Sve knjige ovog izuzetnog čovjeka plemenite su i korisne, naročito knjiga Teozofija Svjetlosti (Kitab Hikma al-Ishraq) – ta riznica čudesa pomiješanih sa tako rijetko profinjenim i korisnim stvarima. Na zemaljskoj kugli nije viđena veličanstvenija knjiga o znanosti teologije ili o nekim drugim znanostima, ni plemenitija, tačnija, potpunija i pouzdanija. To je veoma značajno i plemenito djelo; ali to je i skrivena riznica, smotani tajanstveni svitak. Do nje se dolazi stazama samo za nju pridržanim. Malobrojni su oni koji hode tim stazama ili koji ih uopće poznaju. Za većinu učenjaka koji su došli poslije njega nije lahko slijediti te duhovne staze koje vode do ove knjige ili do odgonetanja njenih simbola. Takvi učenjaci zaokupljeni su stvarima ovoga svijeta i pretjerano su naklonjeni i naviknuti na riječi peripatetika. Neminovno je da će ova knjiga ostati zanemarena i zaboravljena zbog poteškoće njena stila i profinjenosti njene metode. Ali će Bog nama olakšati pristup čudesima i divotama sadržanim u njoj, i otkrit će nam njene duhovne zbilje i uzvišene istine. Snagom produbljenog spekulativnog umovanja nama će se posvijestiti i ono 'debelo' i 'mršavo', a na jedan drugi način ono profinjeno i uzvišeno. Dugo vremena ljubomorno smo čuvali tajanstva ove knjige, ne otkrivši ih nikome. Krili smo ih i nismo ih velikodušno dijelili. Nije to bilo iz puke škrtosti, nego zbog  teškog stila, prefinjenosti sadržinskih dubina i potraga za njima, koliko i zbog neznatnog broja istinski slobodnih, sposobnih i obrazovanih učenika spremnih da se prepuste izučavanju ove knjige. Razlog tome bila je i smrt znanja i mudrosti, smrt ljudi od učenosti i uma i posvemašnje mrtvilo na bazaru mudrosti tog vremena. Pa ipak, tokom svojih putovanja i prolaženja kroz zemlje, a na poticaj i poziv prijemčivih, učenih i onih kreposne duše i uzvišenih duhovnih težnji, osobno sam učio od ovog izuzetnog čovjeka i bio sam ponesen čežnjom da ga upoznam i izučavam njegove knjige i njegove riječi. Umni ljudi gorljivo su nastojali  primiti njegove mudre iskaze i sjajne poeme. Bilo je toliko molbi da ih pouči svojim duhovnim stazama i metodima, posebice onima iz njegove knjige Teozofija Svjetlosti. S ovom knjigom treba početi tek kada se prođu svi spoznajni putovi i potpuno učenje jednostavne filozofije i uobičajenih nauka, jer je ova knjiga sukus mudrosti i suština znanja, riznica čudesa i popis zadivljujućih stvari. Ni ja niti iko drugi nije pronašao autentičniju knjigu od ove za teozofiju i mistagogiju. Pošto je to tako, odlučio sam napisati opsežno tumačenje o njenim temeljnim i izvedenim učenjima, koja sadrže načela intuitivne i spekulativne mudrosti. U tom tumačenju ispravit ću ono što je suvišno ili ono što je pretjerano. Ondje ću uključiti rasprave i fragmente, nastojeći rasvijetliti nejasna i za razumijevanje teška mjesta, kako bih priskrbio jasna razrješenja profinjenih pitanja i tekstova ove knjige, i kako bih otkrio značenje  njenih simbola i znakova, istražio njena načela i ukazivanja. U svom tumačenju nastojat ću definirati zbilju, posvjedočiti istinu, upisati dokaz i olakšati put duhovnim putnicima do palače svetosti i prisutnosti Prijatelja – onima koji istrajavaju u dosezanju božanske Prisutnosti, koji hrle zvjezdanim konstelacijama, s nadom da će primiti izdašnu naknadu i divnu nagradu – besmrtnost i vječni život.

                                                                                                                          Dio iz Shahrazurijevog uvodnika  u Teozofiju svjetlosti

بو علی سینا - فلسوف و پزشک نامدار ایرانی

عنوان: بو علی سینا - فلسوف و پزشک نامدار ایرانی

مؤلف: جمعی از محققان زیر نظر سید کاظم بجنوردی

 مترجم: نرمین هوجیچ

شابک:9789958626166 

ناشر: موسسه ابن سینا

سال :2011م.

معرفی:

O Ibn Sini i njegovom životu dostupno je mnogo više podataka nego o bio kojem drugom muslimanskom filozofu. To prije svega zahvaljujući biografiji koju je napisao njegov odani učenik Abu 'Ubejd Džozdžani (umro 1046.), a čiji prvi dio je ustvari autobiografski,  tj. pisao ga je sam Ibn Sina. Ovaj spis kasnije će biti poznat kao „Sar gozašt“ ili „Sira“ (obje riječi, prva u perzijskom, druga u arapskom označavaju životopis ili biografiju; op.prev.). Najstariji danas dostupan tekst ove biografije je knjiga „Tatimeu sawani al hikmah“, knjiga Zahiruddina Abu Hasana 'Ali ibn Zejda Bejhakija, koja obuhvata i neke novije podatke o Ibn Sini. Pored ovog, imamo još dva izvješća o Ibn Sininom životu, jednu u knjizi „Ujun al Inba“ od Abu Usajbi'a, a drugo u Ibn Qaftijevoj histioriji „Tarikh al hikmah“. Međutim, podaci koje nalazimo u ova dva izvora međusobno se razlikuju, iako se oba autora pozivaju na Džozdžanijevu predaju. Osim toga i Ibn Khalqann u svome „Vafijatu al A-ajan“ donosi određene informacije, koje je, čini se, preuzeo od Bejhakija, a koje ne nalazimo kod Ibn Abu Usajbije i Ibn  Kaftija. Prije mnogo godin, Ahmed Fuad Ahvani pronašao je jedan tekst Ibn Sininog životopisa na marginama jednog rukopisnog primjerka Šahrazurijevog djela „Nuzhetu –l- Arvah“. Prema  Ahvanijevom mišljenju ove margine ispisao je Ahmed Kaši 1353. godine. Ahvani je 1952. godine, povodom  hiljadugodišnjice Ibn Sininog rođenja, u Kairu, pod naslovom „Nukatun fi ahvali Šejh al Reis Ibn Sina“ (crtice iz života Velikog učitelja Ibn Sine), a u okviru zbornika „Zikra Ibn Sina“. William E. Ghiolman je 1974. godine objavio kritičko izdanje ovog rukopisa, na temelju nekoliko njegovih inačica, uz engleski prevod, pod naslovom The life of Ibn Sina. Ovo je do sada najvjerodostojniji štampani žibvotopis Ibn Sine, iako i on sadrži određene pogreške i nedostatke, prije svega one koji se tiču pogrešnog čitanja i prevođenja pojedinih konstrukcija, na što je ukazao i Manfred Ulman u svom kritičkom osvrtu na ovo izdanje, obvjavljenom u njemačkom časopisu "Der Islam". Mi ćemo ovdje koristiti Ibn Sinino autobiografsko kazivanje, te Džozdžabnijev nastavak.

شرح عبدالله بوشنیاک بر فصوص الحکم ابن عربی جلد چهارم

عنوان: شرح عبدالله بوشنیاک بر فصوص الحکم ابن عربی جلد چهارم

مولف: عبدالله بوشنیاک

مترجم: دکتر رشید حافظویچ

شابک: 978-9958-9131-9-8 

ناشر: موسسه ابن سینا

سال: 2010م.

معرفی:

جایگاه و نقش طریقتهای صوفیانه در بوسنی و هرزگوین

عنوان: جایگاه و نقش طریقتهای صوفیانه در بوسنی و هرزگوین (مجموعه مقالات)

مولف: گروهی از مولفین

مترجم:

شابک:9789958626166 

ناشر: موسسه ابن سینا و انستیتو شرق شناسی

سال :2011م.

معرفی:

این کتاب حاوی مقالاتی است که در همایش بین المللی مولانا  (به مناسبت هشتصدمین سالگرد تولد مولانا) در دی ماه 1386 (دسامبر2007) ارائه شده بود. این همایش به همت  موسسه ابن سینا و با مشارکت دانشکده علوم اسلامی، انستیتو شرق شناسی، و دانشکده فلسفه سارایوو برگزار شد.

مقالات منتخب که توسط محققین برجسته ای تدوین گردید، بر مبنای موضوع به هفت فصل به شرح ذیل تقسیم بندی شده است:

راه عشق رومی – بازتاب های مکتب ابن عربی – طریقت و دولت عثمانی – طریقت های دراویش در بوسنی – زبان و ادبیات صوفیانه – صوفیانی که زمان خود را تحت شعاع قرار دادند - شب عروسی در بوسنی و هرزگوین.

یادآور میشود دکتر احمد جلالی رئیس وقت کتابخانه مجلس و مشاور فرهنگی رئیس مجلس شورای اسلامی به دعوت موسسه ابن سینا در این همایش شرکت و سخنرانی نمود. مقاله ایشان با عنوان "آواز نی" به زبان بوسنیایی ترجمه شده و در این کتاب آمده است.

لازم به ذکر است تعدادی از مقالات به زبان انگلیسی برخی دیگر به زبان ترکی و بقیه به زبان بوسنیایی است.

نگاهی دوباره به تعلیم و تربیت اسلامی

عنوان: نگاهی دوباره به تعلیم و تربیت اسلامی

مولف: دکتر خسرو باقری

مترجم: صباحودین شاریچ 

شابک: 978-9958-9131-7-4

ناشر: موسسه ابن سینا

سال: 2009م.

معرفی:

شرح عبدالله بوشنیاک بر فصوص الحکم ابن عربی - جلد اول

 عنوان: شرح عبدالله بوشنیاک بر فصوص الحکم ابن عربی - جلد اول

مولف: عبدالله بوشنیاک

مترجم: دکتر رشید حافظویچ

شابک: 978-9958-9131-4-3

ناشر: موسسه علمی پژوهشی ابن سینا

سال: 2008

معرفی:

شرح عبدالله بوشنیاک بر فصوص الحکم ابن عربی جلد دوم

عنوان: شرح عبدالله بوشنیاک بر فصوص الحکم ابن عربی جلد دوم

مولف: عبدالله بوشنیاک

مترجم: دکتر رشید حافظویچ

شابک: 978-9958-9131-5-0

ناشر: موسسه ابن سینا

سال: 2009م.

معرفی: